مقاله: معرفی آلات موسیقی ایرانی (سازهای موسیقی دستگاهی ایران)
به گزارش مجله زیبایی زندگی، کمانچه از آلات موسیقی ایرانی و از ساز های زهی آرشه ای مقید است که در ساخت آن از چوب، پوست، استخوان و فلز استفاده می شود. طول کمانچه از پایه فلزی تا صراحی حدود 75 سانتی متر است. ساز را در حالت نشسته می نوازند و به طور عمودی در دست چپ نوازنده قرار می گیرد. انگشت های دست چپ در طول دسته حرکت می کنند و آرشه با دست راست به صورت افقی در حرکات رفت و برگشت بر سیم ها کشیده می شود. کمانچه دارای 4 سیم فلزی با ضخامت های متفاوت است.
نت نویسی تمبک روی حامل سه خطی است به این ترتیب که ناحیه مرکزی پوست روی خط اول، ناحیه میانی روی خط دوم و ناحیه کناری پوست روی خط سوم علامت گذاری شده و یا گاهی با حامل هایی با خطوط مختلف انجام می شود.
برگرفته از: کتاب سازشناسی ایرانی از ارفع اطرایی و محمدرضا درویشی
یکی از معروف ترین آلات موسیقی ایرانی تمبک یا تنبک است. تمبک از ساز های کوبه ای است که نام دیگرش ضرب است. از چوب درخت گردو، افرا یا توت به صورت یک تکه در دو قسمت تنه (حجیم تر) و نفیر (باریک تر) در اندازه های مختلف ساخته می شود. اغلب تمبک های ارکستر در سایز های بزرگ و در تک نوازی ها در سایز کوچک می باشند.
یک نمونه از تکنوازی تار استاد فرهنگ شریف ازنوازندگان برجسته تار در ایران را می شنویم:
وسعت معمول این ساز یک نت بیشتر از سه اکتاو است و اگر از پوزیسیون چهارم استفاده شود این وسعت بیشتر هم می شود. سنتور دارای 27 صدا در سه پوزیسیون است. نت نویسی ساز با کلید سل خط دوم حامل است.
منبع مقاله: معرفی آلات موسیقی ایرانی (سازهای موسیقی دستگاهی ایران)