ورزشگاه المپیک مونیخ، محلی برای تماشای مهمترین بازی های فوتبال - مجله زیبایی زندگی

با تور آلمان از دیدنی ترین کشور اروپایی بازدید کنید و از شهرهای برلین، هانوفرو، فرانکفورت و مونیخ دیدن کنید.

مطابق با آنچه که در بالا گفتیم، معماری منحصر به فرد ورزشگاه المپیک مونیخ در کشور آلمان توسط دو معمار معروف و مشهور کشور آلمان به نام های فری اوتو (Frei Otto) و گونتر بنیش (Gunther Behnisch) در سال 1972 میلادی ساخته شد. علی رغم این که سالیان درازی است که از ساخت این ورزشگاه می گذرد اما همچنان از آن به عنوان یک طرح معمارانه پیشرو و از جمله آثار تاثیرگذار در معماری دنیا محسوب می گردد. در ساخت این سازه 40 ساله، نهایت نبوغ در طراحی و معماری به کار رفته است.

در حقیقت هدف اصلی از طراحی این ورزشگاه، مد نظر قرار دادن نمایش شعار مشهور المپیک یعنی بازی های شاد که در کنار آن باید اقتدار و شکوه این کشور را به نمایش قرار دهیم و ببیننده تحت الشعاع طرح نیز قرار می گیرد. معماران این المپیک در طراحی این ورزشگاه کوشش کردند تا از فراز و نشیب و نواخت طبیعی موجود در کوه های آلپ، الهام بگیرد و طراحی ورزشگاه را برای این اساس بگذارد. نتیجه به دست آمده از این طرح اولیه، یک سازه زیبا بود که به نظر می رسید مانند ابر در بین استخر عظیم و سالن ژیمناستیک، شناور است.

ورزشگاه المپیک مونیخ دارای ظرفیت 80000 نفری است و میزبان مسابقه های مهم فوتبالی نظیر جام دنیای 1974 و فینال یورو 1988 نیز بوده است

در طراحی این ورزشگاه از یک سطح کششی مستمر استفاده شده است که د طراحی مجموعه موجب ارتباط بین تمامی اجزای سازه های اصلی و مراکزی بوده است که بازی های المپیک هم نیز در آن برگزار می شد. این سیستم نیز همانند یک سیستم با سلسله مراتب است که مجموعه از توده ها را در سراسر سایت ها ایجاده نموده است. در بخش سرپوشیده این ورزشگاه یک سقف با ستون های عمودی بلند راسخ شده است که دارای فراز و نشیب و منحنی و حساب شده و زیبایی نیز می باشد و به بیننده احساس پویایی و تعلیق خاصی را القا می نماید. در بخشی از این ورزشگاه که دارای سقف جانبی است می توان به وسیله یک شبکه کابل کوچک تر به کابل فولادی اصلی متصل شد که به صورت یک شبکه مجموعه را در بر گرفته و انتهای آن ها به یکدیگر متصل می گردند.

بغیر از ساختمانی که سقف آن پوشیده شده، مجموعه ای که توسط سطح معلق است و به عنوان فضای انعطاف پذیر دارای سکوهای تماشاگر در رویدادهای مهم و مختلف ورزشی می باشد که در ورزشگاه المپیک مونیخ تعبیه و طراحی شده است. به طور کلی باید اینطور بیان کرد که برای ساخت چنین محوطه وسیع و پهناوری، کمترین میزان ممکن از اجزای ساختاری مورد استفاده قرار می گیرد و در نتیجه با ایجاد یک سطح گسترده پویا از اتصالات کششی مختلف، شبکه ای توری مانند ایجاد شده که بخش وسیعی از بار بنا را بر دوش می کشد.

از آنجایی که این ورزشگاه در بین ویرانه های ناشی از بمباران شدید در شهر مونیخ در طول جنگ دنیای دوم ساخته شده در کنار این ورزشگاه و در نمای ورودی مجموعه، این موضوع منعکس شده و به خوبی در اطراف ورزشگاه نیز قابل تماشا است. یک تغییر عمده در این استاندیوم، در ارتفاع پوشش آن افتاد که این حس را القا می نماید که یک سازه شناور و معلق در سطح زمین است که دهانه عظیمش را گگردده و در عین حال با زمین اطراف خود دارای یکپارچگی بوده و ادغام شده است. علاوه بر تمامی موارد ذکر شده، پیوستگی سازه با چشم انداز اطراف خود به وسیله صفحات شیشه ای آکریلی به مانند یک روکش، نمای خارجی را احاطه نموده است، رابطه ای معنادار بین متن مجموعه و محیط اطراف ایجاد و همچنین نور مجموعه را تأمین می کند.

صفحات شیشه ای آکریلی علاوه بر این که باعث تامین نور مورد احتیاج برای روشنایی ورزشگاه مونیخ می گردد و ایجاد روشنایی لرزان در داخل ورزشگاه هم می نماید. این صفحات شیشه ای نور خورشیدن را بازتاب نموده و انعکاس دهنده رنگ آسمان آبی نیز هستند که خود سبب زیباتر شدن چشم اندازهای این مجموعه می گردد.

زمانی که هوای تاریک می گردد و نور داخل ورزشگاه روشن می گردد پوسته خارجی به حالت معلق در می آید و همانند یک ابر متراکم نورانی دیده می گردد. موضوع بسیار جالبی که در خصوص ورزشگاه مونیخ وجود دارد این است که بنابر دلیل طراحی دقیق و بی نقصی که توسط معمار این مجموعه اتو صورت گرفته بود، تمامی بخش های سازه و پوسته خارجی آن در خارج از این محل ساخته شده و بعد از آن برای استفاده و نصب به محوطه انتقال داده شده اند. این طراحی دقیق سبب شد تا شاهد ساخته شدن یکی از مبتکرانه ترین سازه های ترکیبی و سامانه های منحصر به فرد آن در سطح دنیا باشیم.

در حال حاضر پس از گذشت نزدیک به چهل سال از ساخت این مجموعه، سازه معلق مورد استفاده قرار گرفته در پوشش ورزشگاه المپیک مونیخ دقیقا به همان شکلی که در سال 1972میلادی ساخته شده نیز دیده می گردد و خطوط اصلی معماری آن، فرم ها، ساختار و شکوه معماری هنوز هم به همان شکل باقی مانده و قابل تحسین است. ظرفیت این ورزشگاه امروزه 70 هزار نفر است و سالانه دیدارهای مهمی از فوتبال آلمان و دنیا در این ورزشگاه المپیک نیز برگزار می گردد و علاقمندان به فوتبال زیادی را در خود جای می دهد.