انسولین اعتیاد نمی آورد
به گزارش مجله زیبایی زندگی، این دیابت است که باعث نابینایی می گردد، نه انسولین. برعکس، تجویز به موقع و مصرف منظم انسولین می تواند از آسیب های چشمی جلوگیری کند. دیابتی هایی که انسولین لازم دارند ولی از پذیرفتن آن طفره می فرایند متاسفانه در معرض عوارض چشمی هستند و برخی از آنها هم در معرض نابینایی.
انسولین اعتیاد نمی آورد
نویسنده:دکتر ایرج خسرونیا
پرسش هایی از دکتر ایرج خسرونیا درباره انسولین
انسولین یکی از برترین دارو های دیابت است اما درباره این داروی خوب و موثر، باورهای بد و نادرستی وجود دارد؛ باورهایی که گهگاه کار را به آنجا می رساند که برخی بیماران از این دارو پرهیز می نمایند و مثلا با حرف هایی از این قبیل که انسولین اعتیاد می آورد عطایش را به لقایش می بخشند! با دکتر ایرج خسرونیا، متخصص بیماری های داخلی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره همین باورهای غلط به مصاحبه نشسته ایم.
نخستین باوری که درباره انسولین هست، اعتیادآور بودن آن است. آیا این حرف، مبنای علمی دارد؟
به هیچ وجه! مثل این است که بگویید یک ماده حیاتی (مثلا خون) اعتیادآور است!برخی ها می گویند انسولین ممکن است باعث نابینایی گردد. این چطور؟
این دیابت است که باعث نابینایی می گردد، نه انسولین. برعکس، تجویز به موقع و مصرف منظم انسولین می تواند از آسیب های چشمی جلوگیری کند. دیابتی هایی که انسولین لازم دارند ولی از پذیرفتن آن طفره می فرایند متاسفانه در معرض عوارض چشمی هستند و برخی از آنها هم در معرض نابینایی.می گویند انسولین چاق می نماید. صحت دارد؟
اگر انسولین کاربرد منطقی داشته باشد و با دوز صحیح مصرف گردد، موجب چاقی نمی گردد. برخی بیماران انسولین را بیش از حد مصرف می نمایند یا بعد از تزریق انسولین، ورزش های سنگین و فعالیت بدنی شدید می نمایند؛ خب در این حالت، قندخون افت می نمایدو مکانیسیم های دفاعی برای افزایش قندخون فعال می گردد و اشتها زیاد می گردد. اگر این پدیده خیلی تکرار گردد، بالاخره به افزایش وزن یا چاقی منجر می گردد.زیاد می شنویم که می گویند فلانی انسولین زد و غش کرد و کارش به بیمارستان کشید. این حرف، چطور؟
یکی از عوارض مصرف زیاد انسولین، هیپوگلیسمی یا افت قندخون است. هیپوگلیسمی پدیده ای خطرناک و یکی از اورژانس های طب است و البته علل مختلفی دارد. مثلا یکی از علل آن ، مصرف دوز زیاد انسولین یا غذا نخوردن یا فعالیت شدید بدنی در پی تزریق انسولین است. علایم و نشانه هایش هم عبارت اند از: عرق سرد، تپش قلب، اضطراب، لرزش، عصبانیت، احساس گرسنگی، سردرد، اختلال دید، رخوت، لکنت زبان، اختلال حواس، دوبینی، احساس سرما و بالاخره تشنج و اغماء. تمام این تظاهرات بالینی با مصرف مواد قندی یا تزریق گلوکز، به سرعت رفع می گردد. بنابراین مصرف صحیح انسولین زیرنظر پزشک، چنین خطری ندارد.خواننده ای سوال نموده که آیا درست است که می گویند مصرف انسولین باعث برجسته شدن و برآمدگی پوست بدن در محل تزریق می گردد؟
برجستگی یا فرورفتگی پوست بدن در محل تزریق انسولین، یکی از عوارض شناخته شده انسولین های حیوانی بود. سابقا از انسولین های گاو و خوک استفاده می شد و به دلیل واکنش بافت چربی نسبت به این نوع انسولین های حیوانی، پوست برجسته یا فرورفته می شد و این پدیده باعث می شد انسولین در این نقاط درست جذب بدن نگردد. امروزه، انسولین های انسانی، جای انسولین حیوانی را گرفته و چنین پدیده ای اصلا دیده نمی گردد. برترین روش برای تزریق انسولین این است که محل تزریق، مرتبا عوض گردد و هرگز دو روز پی در پی، در یک نقطه تزریق نگردد.برخی از بیمارانی که انسولین می زنند، می گویند تزریق انسولین کار پر دردسری است. مثلا می گویند ما مجبور می شویم انسولین شیری را با انسولین آبی مخلوط کنیم و این کار، دقت زیادی می طلبد. همین طور است؟
خوشبختانه تکنولوژی تزریق انسولین در سال های اخیر تغییر یافته و وسایل تزریق انسولین متحول شده و افق های تازهی حاصل شده است. انسولین های تازه به صورت ویال مخلوط از انسولین شیری (ان پی اچ) و انسولین آبی (رگولار) تهیه شده و احتیاجی نیست شما دو نوع انسولین را مخلوط کنید. قلم های یکبار مصرف، انسولین های یک نوبت در روز، ساعت های مچی مخصوص انسولین که قندخون را هم مقدار گیری می نمایند، سرنگ های بدون سوزن که انسولین را با فشار هوا به زیر جلد تزریق می نماید، قلم های انسولین که انسولین داخل یک فشنگ در قلم انسولین تعبیه شده، قلم های مخصوص بیماران نابینا، سوزن های مخفی در سرنگ برای بیمارانی که از سوزن می ترسند، سوزن های بسیار نازک (میکرونیدل) و بسیاری وسایل و تکنولوژی های تازه برای راحتی بیماران دیابتی ابداع شده است.برخی بیماران تصور می نمایند قرص های دیابت موجود در بازار، قرص های انسولینی هستند. در این خصوص هم شرح می دهید؟
بله، قرص های موجود در بازار، معروف به قرص های ضددیابت، منحصرا در دیابت تیپ 2 تجویز می شوند و قرص انسولین نیستند؛ بلکه موجب تحریک ترشح انسولین یا تقویت اثر انسولین در بافت های محیطی شده و مقاومت سلول ها را در مقابل انسولین، کاهش می دهند. برخی قرص های تازه ضددیابت هم مقلد انسولین هستند اما هیچ یک از این قرص ها، انسولین نیستند و از انسولین تهیه نشده اند.آیا شیاف انسولین هم وجود دارد؟
بله، شیاف انسولین هم در اروپا تهیه شده و مرحله کارآزمایی را با موفقیت پشت سر گذاشته است و احتمالا به زودی وارد بازار خواهد شد.در برخی منابع خارجی خوانده ام که حتی واکسن دیابت هم کشف شده است. آیا این خبر، صحت دارد؟
بله، صحت دارد. 10 درصد از بچه ها در اروپا مورد پایش این واکسن قرار گرفته اند و گفته می گردد که نتایج آزمایش هم رضایت بخش بوده است.منبع:www.salamat.com
/ع
منبع: راسخون