ماجرای عشق نافرجام بتهوون چه بود؟ - مجله زیبایی زندگی

به گزارش ایسنا، بتهوون در سال 1770 در شهر بن آلمان به دنیا آمد و به یکی از اثرگذارترین آهنگسازان تبدیل شد که ده ها سمفونی، کنسرتو، سونات پیانو و کوارتت زهی نوشته است. بتهوون بیشتر دوران جوانی خود را به عنوان یک پیانیست آموزش دید و همین طور طی گذر سال ها شنوایی خود را از دست می داد و در نهایت به طور کامل به آهنگسازی روی آورد.

باوجود اینکه یکی از مهم ترین حس های پنج گانه خود را به عنوان یک موسیقیدان از دست می داد، با این حال او ماندگارترین آثار خود را زمانی ساخت که شرایط شنوایی اش رو به وخامت بود.

لودویگ فان بتهوون سومین نفر در خانواده خود با این نام بود

آن نقل قول معروف از بتهوون که می گوید: هزاران پرنس وجود دارد و خواهد داشت، ولی بتهوون تنها یک نفر است، دقیقا درست نیست. اولین لودویگ فان بتهوون پدربزرگ او بود که موسیقیدان در بن بود و دومین لودویگ فان بتهوون برادر بزرگتر او بود که چند روز بعد از تولد او درگذشت.

او با معلم موزارت آموزش دید؛ یوزف هایدن

بعد از اینکه بتهوون در اوایل 20 سالگی اش به وین مهاجرت کرد، درس هایی را با هایدن که اغلب پدر سمفونی خوانده می شد، گذراند. هایدن بعلاوه موزارت یکی از نخستین الگو های بتهوون را آموزش داده بود.

گفته می گردد که بتهوون قبل تر از این ماجرا سفری به وین داشته تا درس هایی را از موزارت بیاموزد، ولی اطلاعاتی از اینکه آیا این دو واقعا دیدار نموده اند یا نه؟ در دسترس نیست. اگرچه که بتهوون و استادش هایدن اغلب با هم جر و بحث داشتند، ولی با این وجود بتهوون قطعه Piano Sonatas, Op. 2 را به هایدن اختصاص داد.

در عشق بد شانس بود

بتهوون در ابتدا عاشق یک کنتس جوان به نام جولی Julie (Giulietta) Guicciardi در سال 1801 شد، اما نتوانست با او ازدواج کند؛ چراکه نجیب زاده نبود. قطعه معروف سونات پیانوی او به نام Piano Sonata No. 14, Moonlight برای این او نوشته شده است.

این آهنگساز چند سال بعد هم عاشق کنتس دیگری به نام Josephine Brunswick شد که از سال 1799 آموزش موسیقی به او را شروع نموده بود. آن ها نامه های عاشقانه زیادی برای هم ارسال نموده بودند که 15 تا از آن ها که به وسیله بتهوون نوشته شده بود، به جای مانده است تا زمانی که خانواده کنتس آن ها را برای سرانجام دادن به رابطه تحت فشار گذاشته اند.

دلیل ناشنوا شدن بتهوون تعیین نیست

مسائل شنوایی بتهوون از 26 سالگی او شروع شد و دهه آخر زندگی او به طور کامل از بین رفته بود. البته تئوری های مختلفی درباره دلیل این امر وجود دارد که محکم ترین آن تیفوس یا آبله ای است که در دوران کودکی به آن مبتلا شد.

لحظه مرگ او با طوفان رعد و برق همراه بود

بتهوون 26 مارچ 1827 بعد از تحمل یک دوره طولانی بیماری درگذشت. دوست بتهوون لحظه درگذشت بتهوون را با سمفونی های او که صدا های ناگهانی آن ها همانند کوبیدن بر در سرنوشت می ماند، مقایسه نموده است.

اینکه دقیقا آخرین کلمات بتهوون چه بوده است، تعیین نیست که البته دوستانش و بیوگراف ها نسخه های متفاوتی از آخرین کلمات زندگی او را جمع آوری نموده اند که شامل حیف، حیف... بسیار دیر، دست بزنید دوستان من، کمدی به انتها رسید، در بهشت خواهم شنید بوده است.