هایراپتیان: بدنساز تیم با لحن بدی با من صحبت کرد، مسابقات ادامه داشت پیکان چند پله صعود می کرد - مجله زیبایی زندگی

به گزارش خبرنگاران، آرام هایراپتیان درباره نحوه حضورش در پیکان و لیگ ایران گفت: مدیر برنامه هایم به من خبر داد از لیگ ایران پیشنهاد دارم و دوست داشتم بازی در خارج از ارمنستان و روسیه را تجربه کنم. ابتدا به تحقیق درباره تیم پیکان پرداختم و متوجه شدم مربی عظیم با رزومه بالای ملی این تیم را راهنمایی می نماید و همین نیز باعث شد از حضور در این تیم استقبال کنم. البته باید تأکید کنم دستمزدم به نوعی کمتر از آنچه در روسیه می گرفتم است، ولی چالش زندگی و بازی در ایران برایم جذاب بود.

کاپیتان تیم ملی ارمنستان که در روسیه متولد شده است در همین خصوص گفت: پدر من روس و مادرم ارمنستانی است که در روسیه زندگی نموده اند و خود من در شهر سوچی متولد شده ام و فوتبال حرفه ای را نیز از روسیه و تیم سوچی شروع کردم.

هایراپتیان درباره شرایط تیم پیکان گفت: این تیم از بازیکنان باکیفیتی در نقاط مختلف زمین برخوردار است و بدون تعارف جایش با این پتانسیل در نیمه بالای جدول است. به نظر من بدشانسی و مشکل بدنی در نیم فصل اول باعث ناکامی پیکان شد و اگر لیگ ادامه پیدا می کرد تیم مان نتایج لازم را برای صعود چند پله ای در جدول به دست آورده بود.

هایراپتیان در پاسخ به این سؤال که مشکل بدنی پیکان که در صحبت هایش به آن اشاره نمود چه بود، گفت: من نباید درباره جزئیات صحبت کنم. از زمانی که در تمرینات شرکت کردم می دیدم مربی بدنساز فقط کار هوازی انجام می دهد و تمرین سرعتی و چابکی نمی گذارد. حتی کنجکاو شدم، اما جواب داد تمرین چابکی باعث مصدومیت می گردد و با لحن نامناسبی گفت پدرش هم بدنساز بوده است و بازیکن نباید از او سؤالی بپرسد.

دروازه بان پیکان در خصوص ماندنش در ایران گفت: قرار بود تمرینات از ششم فروردین شروع گردد و اوایل همین ماه نیز همسرم می خواست به تهران بیاید، ولی ناگهان جهان درگیر ویروس کرونا شد و همسرم اجازه سفر به تهران را پیدا نکرد. خودم خواستم بروم، اما آگاه شدم تا به فرودگاه برسم برای 14 روز قرنطینه می شوم که هم سخت است و هم محتمل است در همان محیط قرانطینه فرد آلوده ای باشد و ناچار تنها در آپارتمانم هستم و روزی یک ساعت در پارک یا زمین پیکانشهر نرم دوی انجام می دهم.

وی با بیان اینکه عظیم ترین حسن زندگی در تهران مهربانی مردم ایران است، گفت: مدیران باشگاه خیلی به من لطف دارند. مدیربرنامه هایم برایم از خانه اش غذا می آورد، مردم با احترام و مهربانی با من برخورد می نمایند، برایم از طرف مدیرعامل پیکان ماسک آوردند و ... . به پیکانشهر که می روم همه سعی می نمایند مسئله ای نداشته باشم و در همان روزهای اول هم همبازیانم کلمات کاربردی فارسی را یادم دادند تا کارم گیر نکند و از لحاظ این مسائل شرایط خوبی دارم.