فراوری پلاستیک تجزیه پذیر با پسماند ماهی - مجله زیبایی زندگی

اجزای بدن ماهی که به عنوان زباله دور ریخته می گردد، می تواند به عنوان ماده ای قابل استفاده در نظر گرفته گردد

دانشمندان هنگام پژوهش برای یافتن جایگزینی برای پلاستیک های آلوده نماینده محیط زیست، نوعی ماده تجزیه پذیر (زیست فروپاش) کشف نموده اند که از بقایا و ضایعات و پسماند ماهی به دست آمده است.

ماده ای که باید دور ریخته گردد، اما می تواند در طیف بزرگی از محصولات از جمله بسته بندی یا پوشاک، مورد استفاده قرار بگیرد.

پژوهشگران کانادایی می گویند که سر، استخوان، پوست و دل و روده ماهی که به عنوان زباله دور ریخته می گردد، می تواند به عنوان ماده ای قابل استفاده در نظر گرفته گردد تا جایگزین پلی اورتان های مشتق از نفت خام گردد؛ ماده ای که در هر چیزی پیدا می گردد؛ از کفش گرفته تا لباس و یخچال و مصالح ساخت و ساز. وجود پلی اورتان ها با تاثیرات کربن بسیار همراه است و تجزیه آن ها به کندی صورت می گیرد.

اما این تیم پژوهشی در دانشگاه مموریال نیوفاندلند به سرپرستی فرانسیسکا کرتون، دریافته است که پلاستیک های ساخته شده بر پایه روغن ماهی، می توانند یک راهکار سازگار با محیط زیست ارائه نمایند که مسئله تولید ضایعات موادغذایی را نیز حل می نماید.

مطالعات قبلی، روش هایی را برای تولید پلاستیک از پسماند ماهی توسعه داده بودند، اما تحقیق اخیر از این نیز فراتر می رود و نشان می دهد که این مواد چگونه می توانند دوباره در انتها عمر مفید خود، به سادگی تجزیه شوند.

برای تولید این ماده جدید، محققان از روغن استخراج شده از ماهی های آزادی استفاده کردند که پس از برداشتن گوشت و تولید برای مصرف انسان، به جا مانده بود. پژوهشگران روشی را برای تبدیل روغن ماهی به پلیمر های پلی اورتان مانند پیدا کردند که در آن ابتدا با افزودن اکسیژن به روغن به روشی کنترل شده، اپوکساید تولید می گردد که به مولکول هایی که در اپوکساید رزین وجود دارد، شبیه است.

سپس، دی اکسید کربن به اپوکساید اضافه و مولکول های به جامانده با ترکیبات شیمیایی آمین های شامل نیتروژن تلفیق می گردد تا ماده جدید ساخته گردد.

خانم کرتون می گوید: این مهم است که ما با برنامه برای انتها چرخه مصرف، طراحی پلاستیک را آغاز نموده ایم. تجزیه شیمیایی آن یا به دی اکسید کربن و آب، یا به بازیافت و مصرف با هدفی دیگر ختم خواهد شد. زمانی که ما کار با فرایند های روغن ماهی را آغاز کردیم، بوی بسیار ضعیف و کمی از ماهی حس می شد، اما وقتی بیشتر پیش رفتیم، بو به کلی از بین رفت.

از تابستان گذشته، این گروه پژوهشی در حال اجرا این فرایند است تا ساده سازی و سرعت بخشیدن به تجزیه پلاستیک مشتق از روغن ماهی را ممکن کند. آزمایش ها نشان دادند که ماده جدید ممکن است در صورت لزوم به سادگی تجزیه گردد. در یک نمونه، قطعاتی از پلاستیک با لیپاز، آنزیمی که چربی در روغن ماهی را تجزیه می نمایند، آب را جذب کرد.

محققان، زیر میکروسکوپ، رشد میکروب ها را بر روی نمونه ها مشاهده کردند؛ از جمله آن هایی که فقط در آب قرار داده شده بودند. این گروه پژوهشی می گوید که این نتایج، نشانه ای دلگرم نماینده و امیدبخش مبنی بر این است که این ماده جدید ممکن است به راحتی تجزیه گردد.

خانم کرتون و میخایلی ویلر، پژوهشگر ارشد که در این پروژه کار نموده است، می گویند که قصد داشتند در این خصوص مطالعه نمایند که این ماده چگونه می تواند در دنیای واقعی مورد استفاده قرار بگیرد. کاربرد های از قبیل بسته بندی یا الیاف برا صنایع پوشاک.

خانم ویلر از دانشگاه مموریال نیوفاندلند می گوید: به نظر من این هیجان انگیز است که ما چگونه می توانیم چیزی را قابل استفاده کنیم. چیزی را که ممکن است حتی روش تولید پلاستیک را تغییر دهد. چیزی که از زباله، از چیزی که مردم دور می اندازند، تولید می گردد.

پلی اورتان ها به صورت سنتی با استفاده از نفت خام و فسژن، یک گاز سمی ساخته می شوند؛ فرایندی که ایزوسیانات تولید می نماید که برای چشم ها و دستگاه گوارش و مجاری تنفسی به شدت مضر است و با حملات آسم شدید نیز مرتبط است.

به علاوه، محصول نهایی آن در طبیعت به سادگی تجزیه نمی گردد و تجزیه پذیری محدود ناشی از آن می تواند مواد سرطانزا آزاد کند.

پژوهش قبلی به تولید پلی اورتان از روغن های مشتق شده از گیاهان به جای نفت منجر شده بود؛ اگرچه محققان گفته بودند که چنین چیزی جنبه منفی هم دارد، زیرا محصولاتی از قبیل سویا، به زمین و صرف منابع احتیاج دارد. این پژوهش که با حمایت موسسه تحقیقات مهندسی و علوم طبیعی کانادا انجام شده، قرار است در روز دوشنبه در جلسه انجمن شیمی آمریکا (ACS) ارائه گردد.

منبع:ایندیپندنت

منبع: فرادید