مناسبات اپیدمی ها و توریسم
به گزارش مجله زیبایی زندگی، بر اساس تعریف WHO سازمان بهداشت جهانی، اپیدمی به عنوان شیوع منطقه ای یک بیماری تبیین می گردد، که به شکل غیرمنتظره ای گسترش پیدا می نماید.
هنگامی که یک بیمار همه گیری، مردم را در خصوص مسافرت و جابجایی نگران می نماید، بلافاصله این تنش، توسط خطوط هوایی، هتل ها، اپراتورهای تور و سایر مشاغل وابسته به منابع مالی مسافران احساس می گردد. همچنین، واضح است که تمامی سفرهای برون مرزی که امروزه جزء لاینفک واقعیت های مالی و اجتماعی ما است یکی از مهم ترین عوامل افزایش خطر هنگام شیوع بیماری است.
در کنار رشد صنعت هواپیمایی، جهان روزبه روز بیشتر با این صنعت اشتراک پیدا می نماید. مطالعه ای توسط تیمی از دانشگاه MIT نشان داد که پیوندهایی که بین مناطق مختلف کره زمین توسط شبکه جهانی حمل ونقل هوایی ایجادشده، بین سالهای 1990 تا 2012 140 درصد افزایش یافته است.
عدم حضور بازدیدنمایندگان و گردشگران باعث می گردد تمام سیستم بخش گردشگری در بلندمدت با بحران روبرو گردد. نبود گردشگر و مهمان برای هتل ها، رستوران ها، مقاصد، فروشگاه ها و فعالان این صنعت به معنای نبود حداقل درآمد برای توسل به آن است و ازآنجاکه اپیدمی ها معمولاً به سرعت و به طور غیرمنتظره ای عمل می نمایند، مشاغل گردشگری فرصتی برای سازگاری با تعداد متغیر گردشگران را ندارند. درنتیجه ممکن است خطوط هوایی مجبور شوند با هواپیماهای خالی پرواز نمایند، کارمندان هتل ها هیچ مهمانی برای ارائه خدمات نداشته باشند و یک فصل کامل گردشگری می تواند به سرعت از بین برود. شیوع بیماری سارس در سال 2003 یکی از ملموس ترین مثال ها برای نشان دادن میزان ضرر و لطمه وارده به صنعت بین المللی گردشگری است.
کنسول جهانی گردشگری در سال 2003 گفت، حدود سه میلیون نفر شغل خود در صنعت گردشگری را به دلیل شیوع ویروس سارس در کشورهای چین، هنگ کنگ، ویتنام و سنگاپور ازدست داده اند که نتیجه این ضربه ها، کاهش بیش از 20 میلیارد دلاری فراوری ناخالص داخلی در این کشورها بود.
سال 2020 و اپیدمی کرونا
هتل های خالی، پروازهای لغو شده، موزه های بسته. ویروس کرونا، توریسم را در بسیاری از کشورها، ازجمله در اروپا از نفس انداخته است. کارشناسان این حوزه خسارتی میلیاردی را برای این صنعت تخمین می زنند. این خسارات تازه در شرایطی است که اروپا هنوز با اوج بحران کرونا روبه رو نشده است. با گسترش ویروس کرونا در ایتالیا، درهای بسیاری از مراکز دیدنی در این کشور به روی گردشگران بسته شد. در ونیز و میلان موزه ها و تئاترها و دیگر جاذبه های گردشگری تعطیل شدند. گردهمایی ها و مراسم عظیم لغو شدند.
شرایط در کشورهای آسیایی از این هم به مراتب سخت تر است. زیرا 90 درصد از 150 میلیون گردشگر چینی، به کشورهای آسیایی سفر می نمایند و برای این کشورها یک عامل مهم مالی به شمار می فرایند. با لغو پروازها از چین، هتل ها و رستوران ها و مراکز دیدنی این کشورها نیز از بخش عظیمی از گردشگرانی که دستشان به جیبشان می رود، محروم شده اند.
چین به مثابه محرکی برای گردشگری
ویروس کرونا نشان داد، چین تا چه اندازه برای صنعت گردشگری جهان مهم است. 150 میلیون گردشگر چینی در مسافرت های خود به خارج از این کشور حدود 227 میلیارد دلار در سال 2018 خرج کردند. گردشگران چینی با این حجم از پولی که صرف گردشگری می نمایند در مقام اول جهان قرار دارند و یکسر و گردن از آلمانی ها و آمریکایی ها بالاتر هستند.
البته کارشناسان پیش بینی می نمایند که صنعت گردشگری و اشتیاق مفرط چینی ها به سفر را ویروس کرونا هم نمی تواند از بین ببرد. پیش بینی می گردد تا سال 2030 عده گردشگران چینی که به خارج از این کشور سفر می نمایند به 400 میلیون نفر برسد، به عبارتی از هر پنج گردشگر در صنعت بین المللی توریسم یک نفر از چین خواهد بود.
کشورهای پیشرو و سازمان های بین المللی چه ایده هایی را برای برون رفت از این شرایط ارائه داده اند؟
1. در دهه های اخیر، توریسم به شکل یک پدیده مهم درآمده و اکنون به عنوان یک عامل مهم در توسعه پایدار، رشد مالی، اشتغال و تفاهم بین المللی نقش قاطعانه ای ایفا می نماید UNWTO سازمان جهانی گردشگری به عنوان آژانس سازمان ملل متحد درزمینهٔ گردشگری و توسعه پایدار، آماده ارائه هدایت و پشتیبانی از اقدامت بهبودی اعضای خود، سازمان دهندگان رویدادهای گردشگری و نمایشگاه ها است.
2. سازمان گردشگری جهانی از دولت ها، سازمان های بین المللی و آژانس های ارائه دهنده خدمات درخواست نموده تا گردشگری را در اولویت برنامه ها و اقدامات بهبودی خود قرار دهند.
3. همچنین WHO سازمان بهداشت جهانی توصیه های خود را در خصوص اعمال محدودیت های مسافرتی یا تجاری برای کشورها ارائه می نماید.
4. دولت هنگ کنگ روز چهارم مارس سال 2020 گفت، می خواهد به همه شهفرایندان خود 10 هزار دلار هنگ کنگی (معادل 1200 یورو و 1333 دلار) اعتبار بلاعوض پرداخت کند.
5. سایر کشورها نیز درصددند با اقداماتی زیر بال وپر شکسته صنعت گردشگری را بگیرند.
6. چین، سنگاپور و تایلند وعده کاهش مالیات را داده اند. ویتنام و استرالیا می خواهند مقررات ویزا را آسان تر نمایند و کمپین جذب گردشگر را تشکیل دهند.
7. دولت های مالزی و فیلیپین از مردم خواسته اند تا جایی که ممکن است در داخل کشور خود به مسافرت بفرایند.
* گزارش از آرش خور مهر، دانشجوی مدیریت گردشگری دانشگاه تبریز
منبع: میراث آریا