4 برابر شدن حقوق معلمان در دولت روحانی، دروغ بود - مجله زیبایی زندگی

به گزارش گروه اقتصادی خبرنگاران یک روزنامه حامی دولت به نقل از یک معلم نوشته است: یکم مهر رییس دولت در مراسم بازگشایی مدرسه ها گفت که حقوق معلمان در دوره ریاست ایشان، 92 تا 98، به طور میانگین 4 برابر شده و به 4 میلیون 100 هزار تومان رسیده است!

این گفته دلخوری تقریبا همه معلمان را به دو دلیل اصلی در پی داشت؛ نخست اینکه فرهنگیان طرح این ادعا را نادرست می دانند و البته بدون در نظر دریافت تغییرِ شرایط اقتصادی از 92 تا 96 منصفانه ارزیابی نمی کنند. دوم اینکه این ادعا از زبان رییس دولت و در مدرسه و میان دانش آموزان طرح شده و بی گمان می تواند به جایگاه و شأن معلمان بیش از پیش خدشه وارد کند.

اما بررسی تحلیلی تر این ادعا: 1- نگارنده به عنوان دبیر فیزیک با دو فرزند در زمان صدور حکم های سال 98- یعنی در فروردین ماه درست 27 سال سابقه داشته است. اگر میانگین سابقه را 15 سال در نظر بگیریم، کارمند 27 سال سابقه در واپسین سال های خدمت واقع شده است و میزان دریافتی اش باید از بالاترین حقوق های سازمانش باشد.

حقوق ثبت شده امسال در حکم کارگزینی نگارنده، 38721016 ریال یعنی نزدیک 3 میلیون و870 هزار تومان است. حقوق بگیران می دانند که از حقوق ثبت شده در حکم، بخش قابل توجهی برای بیمه تکمیلی، صندوق بازنشستگی، بیمه خدمات درمانی، بیمه عمر، اقتصادیات مستمر و... کسر می شود که سهم نگارنده از این بخش 6206792 ریال یعنی کمی بیش از 600 هزار تومان است.

اگر این میزان را از حقوق درون حکم کم کنیم، باقیمانده تقریبا 3 میلیون و250 هزار تومان می شود؛ گرچه به خاطر وجود صندوق های گوناگون مانند صندوق ذخیره، صندوق های وام منطقه ای و دریافت وام، میزان دریافتی نگارنده با سابقه 27 سال، 24738320 ریال یعنی 2 میلیون و 470 هزار تومان است.

خب! اگر مبنای حقوق را حکم کارگزینی بدانیم چگونه است که معلمی با سابقه 27 سال که در سال های سرانجامی کارش واقع شده است، باید نزدیک 227 هزار تومان کمتر از میانگین اعلام شده به وسیله رییس دولت، دریافت کند؟

معلمی که دست کم به شکل عددی 12 سال سابقه بیشتری از سابقه میانگین یعنی 15 سال دارد! آیا درست است که رییس دولت بدون توجه به درست بودن عدد و رقم ها و بی توجه به تحلیل های آماری و ... چیز هایی بگوید که ممکن است پیامد های نادرست، منفی و گسترده در پی داشته باشد؟

2-، اما ریشه این خطا در کجاست؟ چنین تحلیل های آماری از آنجا ناشی می شود که کاربه دستان در یک محاسبه ساده انگارانه کل پرداخت های حقوقی را به کل حقوق بگیران تقسیم می کنند و عدد میانگین را به دور از واقعیت و بی توجه به شرایط حرفه ای، اقتصادی و اجتماعی اعلام می کنند. برای نمونه نزدیک به 110 هزار مدرسه در کشور وجود دارد.

همه مدرسه ها مدیر و البته بیشتر آن ها یک تا چند معاون می خواهند. مهم ترین مزیت مدیریت و معاونت افزایش بجا و البته ناچیز حقِ مدیریت است. بی گمان یکی از علت های بالا بودن میانگین دریافتی کارکنان آموزش و پرورش حقِ مدیریت و معاونت در آن است. اما داستان در اینجا سرانجام نمی یابد! در ایران نزدیک 700 منطقه آموزشی وجود دارد.

این 700 منطقه مدیر دارد و چندین و چندتا معاون با حقوق هایی چندین برابر یک معلم عادی؛ اگر حقوق های نجومی دست اندرکاران ارشد این ساختار را هم به آن بیفزایید بی گمان میانگینش به 4 میلیون و100 نزدیک و نزدیک تر می شود و ... تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل!

3- جناب روحانی! به فرضِ درست بودن این ادعا! چطور افزایش 4 برابری حقوق ها را دیدید، اما هزینه های بسیار بیش از 4 برابری را اعتنا نکردید؟ افزایش بهای پیاز و سیب زمینی و شیر و ماست و مسکن و اجاره خانه و گوشت و میوه و ... را چه؟ آیا واقعا زیبنده دولت شما و حتی جمهوری اسلامی است که معلمش راننده سرویس دانش آموزان خود باشد؟! از رانندگی اسنپ و آژانس و پادویی بنگاه های معاملاتی و. می گذریم.

به باور نگارنده سخنان رییس دولت دست کم با واقعیت های موجود درباره حقوق معلمان فاصله دارد. برای جلوگیری از گسترش ناراحتی و عصبانیت بیشتر معلمان از ایشان و دولت شان بهتر است یا حرف های خود را پس بگیرند، یا به نوعی اصلاح کنند. شاید این کار بتواند فضا را اندکی تعدیل کند. شاید!

منبع: اعتماد